Rabu, 03 Agustus 2011

Wangsalan


Wangsalan

Wangsalan yaiku unen-unen sabangsane cangkriman, nanging batangane wis disebutake pisan sanajan ora cetha banget.
Tuladha :
1.         Njanur gunung, kadingaren wis tekan kene.
            Janur gunung = aren (kadingaren)
2.         Jenang gula, kowe aja lali.
            Jenang gula = glali (lali)
3.         Kembang jambu, kemaruk mburu gebyaring donya.
            Kembang jambu = karuk (kemaruk)

Setitekna ukara kang ngemu wangsalan ing ngisor iki, nuli jlentrehna batangane !
1.         Yen mangkono aku njenang tela, mathuk karo panemumu.
2.         Kahanane wis ngrama gareng, nyamari temen.
3.         Esuk-esuk kok wis nyemar sabrang, legog-legog ana ing kono, apa kagelan?
4.         Mbalung geni ta, mbok menawa gelem mrene maneh.
5.         Kowe kuwi ora usah nempe legi, manuta bae ora ndadak macem-macem.
6.         Roning mlinjo, Mas, sampun sayah kula nyuwun ngaso.
7.         Lho, Sardi kae kok dadi mesjid cina, pethenthang-pethentheng, hara coba takonana ana apa!
8.         Nerong alit, nganti cengklungen anggonku nganti-anti.
9.         Kowe kuwi aja seneng ngedom kreteg, ngaku-aku duweke liyan ngono kuwi!
10.     Darmin sajak ngethek ireng, murung tenan.
11.     Yen ana ing Jakarta aja njenang gula lho Dhik, lali karo aku.
12.     Bocah cilik aja seneng ngrokok cendhak, neges-neges rembuge wong tuwa.
13.     Bocah loro kuwi awit mau mbebek alit, wira-wiri ana ing kono, mengko gek duwe karep ala.
14.     Sanadyan wis telat kowe aja njur nggayung sumur, kemba ati.
15.     Mbalung janur, kowe sida mangkat apa ora?

Tidak ada komentar:

Posting Komentar